Στις διαταραχές τους περιλαμβάνεται η αύξησή τους (θρομβοκυτταραιμία) αντιδραστική ή κλωνική, η μείωσή τους (θρομβοπενία), καθώς επίσης και η δυσλειτουργία τους.

Η πιθανότητα ανάπτυξης θρομβοπενίας κατά τη διάρκεια της κύησης είναι περίπου 5-7%. Συνήθως οφείλεται σε καλοήθη θρομβοπενία της κύησης, αυτοάνοση θρομβοπενία, προεκλαμψία, σύνδρομο HELLP, διάχυτη ενδαγγειακή πήξη, συγγενείς διαταραχές των αιμοπεταλίων, υπερσπληνισμός, αιματολογικές κακοήθειες, λοιμώξεις, ή σε σήψη.

Η καλοήθης θρομβοπενία της κύησης είναι η συχνότερη αιτία θρομβοπενίας στην εγκυμοσύνη. Αφορά το 5% των κυήσεων  και ως κατάσταση είναι ήπια και ασυμπτωματική. Εμφανίζεται στα μέσα του δευτέρου προς το τρίτο τρίμηνο. Συνήθως ο αριθμός των αιμοπεταλίων είναι άνω των 70.000/μL και δεν απαιτείται θεραπευτική αντιμετώπιση.

Η αυτοάνοση θρομβοπενία απαντάται σε ποσοστό 1-2‰ των κυήσεων. Εμφανίζεται κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης και μπορεί να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής στο πλαίσιο άλλου υποκείμενου ανοσολογικής αρχής νοσήματος, όπως του συστηματικού ερυθηματώδη λύκου, του αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου ή ιογενών λοιμώξεων.

Η προεκλαμψία είναι σοβαρή επιπλοκή της κύησης που συχνά συνοδεύεται από θρομβοπενία, όπως επίσης και το σύνδομο HELLP. Το τελευταίο εκδηλώνεται με αιμολυτική αναιμία, παθολογική βιοχημεία ήπατος, θρομβοπενία, επιγαστραλγία, κεφαλαλγία, οπτικές διαταραχές, αύξηση βάρους, και οίδημα. Εμφανίζεται συνήθως μετά την 32^η εβδομάδα.